بررسی اثر طول نفوذ شمع در لایه خاک بر ظرفیت باربری نوک

در عملیات ژئوتکنیکی، معمولا هنگامی از شمع ها استفاده می شود که از پی های سطحی به دلایلی مانند عدم ظرفیت باربری کافی لایه های سطحی خاک و یا مساله دار بودن آن ها نتوان استفاده کرد. در طراحی پی ها، تعیین ظرفیت باربری شمع ها به عنوان مساله ای مبهم و دارای عدم اطمینان شناخته شده است. ظرفیت باربری شمع ها از ترکیب ظرفیت باربری نوک و جداره آن‎ها بدست آمده که به روش های تحلیل استاتیکی، تحلیل دینامیکی، آزمایش دینامیکی، آزمایش های درجا و آزمایش بارگذاری اقدام به تعیین آن می گردد. در این میان، آزمایش بارگذاری بهترین و قابل اعتماد ترین روش جهت تعیین ظرفیت باربری شمع ها می باشد. از سوی دیگر، شمع های درجاریز نوعی از شمع ها بوده که به دلیل مزیت های بسیار زیاد آن ها در مقایسه با سایر انواع شمع، در سال های اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفته اند. از آن جا که ظرفیت باربری جداره شمع های درجاریز در مراحل اولیه بارگذاری شمع کامل می شود، بنابراین تعیین ظرفیت باربری نوک شمع های درجاریز در خاک های ماسه ای نقش بسیار مهمی در طراحی آن ها دارد. در این مطالعه، با انجام آزمایش بارگذاری محوری فشاری بر روی چهارده عدد شمع بتنی درجاریز کوچک مقیاس در خاک های ماسه ای سواحل دریای خزر، ظرفیت باربری نوک آن ها بررسی شده است. سپس، مقادیر نشست و ظرفیت باربری نوک حاصل از آزمایش بارگذاری شمع ها با نتایج حاصل از سایر روش ها مقایسه گردیده و مقدار عمق نفوذ شمع در لایه خاک جهت تکمیل مقدار مقاومت نوک آن تخمین زده شده است.